Intuïtieve coach

Gepubliceerd op Zaterdag 01 augustus 2020

Een tijdje terug was ik bij Marloes, een intuïtieve lifecoach. Voor iedereen, die net als ik, twijfelde of dit de moeite waard is heb ik dit blog geschreven. Mocht je dit lezen puur om het antwoord te ontdekken, dan geef ik deze vast: Ja, plan die afspraak maar in!

Hulpvraag
In de auto op weg naar Marloes vroeg ik mezelf af waar ik het over wilde gaan hebben. Ik heb best wat onderwerpen die ik zou kunnen bespreken. Ik besloot om te gaan voor de tegenstrijdigheden in mezelf. Soms kan ik deze erg waarderen want het zorgt ervoor dat ik dingen vanuit verschillende perspectieven kan bekijken, maar meestal word ik er moe en erg onrustig van.

Simpel voorbeeldje: je hebt van die vragen bij de thee. Zoals: hoe ziet jouw droomhuis er uit?
Heel vaak is dat een huisje midden in het bos met vooral een grote tuin voor de honden, en nog wat katten, geitjes en een paar alpaca’s. Waar de hele dag familie en vrienden over de vloer kunnen komen en mijn vriend gezellig de hele dag muziek kan maken. Met in iedere ruimte vier andere kleuren op de muur en gevuld met tierlantijntjes die we her en der hebben verzameld. Kleurrijk, vol en gezellig! De andere dag wil ik een appartementje, wit, met grote ramen en geen tot weinig spullen. Rust en ruimte. Ach, ik ben vast niet de enige.

Ik belde aan bij Marloes en ze heeft dezelfde lieve en open houding die ik via het scherm al leek te ontdekken. Haar praktijk is aan huis en dat voelde ook lekker huiselijk aan. Ik ben enerzijds een super nuchter persoon en ben opgevoed met de ‘niet lullen, maar poetsen’ mentaliteit. Niet zozeer het hou je mond en ga aan het werk – principe. Maar wel dat je veruit het meeste kunt bereiken door het gewoon te gaan doen in plaats van er eindeloos over te discussiëren. Naast die nuchtere kant heb ik ook een spirituele kant die kijkt naar welke kant de veren op mijn pad wijzen en die ‘stiekem’ een setje tarotkaarten in haar werkkast heeft verstopt. Dat soort tegenstrijdigheid dus.

Kamerscherm
We bespraken mijn tegenstrijdigheden en we kwamen tot de conclusie dat ik enerzijds een enorme pleaser ben en anderzijds ook een sterke eigen wil heb. Marloes kwam aanzetten met een kamerscherm. Je weet wel zo eentje waar je jezelf achter kunt omkleden. De ene kant was mijn pleaserkant en de andere mijn eigen wil. Ik dacht bij mezelf heel eerlijk gezegd, wat gaat dit dan in hemelsnaam bewerkstelligen? Dit gaat bij deze nuchtere dame niets uithalen, lieve Marloes. Uiteraard stond ik er wel voor open, ik ben niet voor niets hierheen gekomen. Ik begon links aan de pleaserkant en moest even connecten met die innerlijke pleaser. Ik keek naar Marloes die zelf haar ogen sloot en dacht; ja, ik ben toch een pleaser, waar moet ik mee connecten dan? ‘Het is gelukt hoor’ zei ik heel droog. ‘Wat een stomme term is dat eigenlijk. Waarom zit er zo’n negatieve klank in? Wat is er eigenlijk mis met ervoor willen zorgen dat iedereen gelukkig is? Ik word toch ook gewoon écht oprecht gelukkig van het feit dat iedereen om mij heen blij is.’ Ik werd hoe langer hoe pissiger op die stomme term. Toen vroeg Marloes of ik door de kieren van het scherm kon kijken naar de andere kant. Want daar mocht ik zo gaan staan. Nou werkelijk waar, het gevoel kwam in golven over mij heen. Daar ging ik echt niet heen. Dat was egoïstisch en onnodig, hier was ik op mijn plek. Hier was ik nodig. Jemig, ik heb daar staan huilen zoals ik in mijn leven maar twee keer eerder heb gedaan. Uiteindelijk stond ik in de neutrale zone naast Marloes en dacht; waarom stond ik daar zo te janken? Jezus, dit ga ik dus echt niet verder vertellen… Maar ik doe het wel, omdat aan die andere kant de wereld er anders uitzag. Het besef dat iedereen meer aan mij heeft wanneer ik in mijn eigen kracht ga staan was overweldigend.

Grenzen aangeven
Ik wist natuurlijk wel dat ik een pleaser en een ‘vechter’ in mij had, maar ervaren hoe je dan denkt en meemaken hoe je houding en zelfs je stem verandert is echt wat anders dan het ‘wel weten’ in je hoofd. Na deze oefening hebben we nog een oefening in grenzen aangeven gedaan. Dit was ook een ontzettende eye opener voor mij. Holy shit! Deze sessie heeft echt wat bij mij losgemaakt. De reden dat ik dit graag met jullie deel is omdat ik iedereen zou aanraden eens een coach te bezoeken. Want de uitspraak: ‘Niemand heeft een coach nodig, maar iedereen kan er een gebruiken,’ is echt waar.

Meer weten over Marloes volg haar dan op Facebook of Instagram.